Մի անգամ ծանոթ որսորդը եղնիկ է բերում նվեր երեխաներին: Կամաց-կամաց եղնիկը մտերմանում է տան անդամների հետ հատկապես իերեխաների հետ: Բայց ժամանակ առ ժամանակ եղնիկը թախիծով նայում էր անտառին և մի օր ,երբ փոթորիկ էր, նրան կանչեց անտառը և նա անհետացավ մթության մեջ: Այս պատմության իմաստը այն է ,որ մեր կարոտը մեզ միշտ տուն է կանչում: Եղնիկը սև աչքերով և երկար թարթիչներով խարտյաշ փոքրիկ ձաքուկ էր: Հոմանիշ Հանդ-դաշտ վերջալույս-մայրամուտ խարտյաշ-դեղձան ջինջ-մաքուր անդուլ-անընդմեջ նազելի-սիրուն վճիտ-պարզ հուշկու-հզոր թախծալի-տխրալի հողմ-սյուք ոստյուն-թռիչք խավար-մթություն
Հականիշ Ջինջ-պղտոր թաքուն-բացահայտ երեխա-մեծ զգայուն-անզգա խավար-լուսավոր
հեքիաթական Վերջալույս, պատժգամբ, բարձրանալ, փաթաթել, ծածկվել: